Historie z UPA

Bandy UPA na ziemi horynieckiej 2 – Potyczka na Chmielach

1 października 1944 roku została podpisana umowa między Polską a Ukraińską Socjalistyczną Republiką Radziecką, na mocy której ludność Ukraińska z Polski miała zostać przeniesiona do ZSRR. Akcja rozpoczęła się wiosną 1945 roku. Oddziały upowskie starały się wszelkimi sposobami zablokować przeniesienie ludności. Napadano na oddziały wojskowe i stacje kolejowe, mając na celu zdezorganizowanie przesiedleń. Ukraińska partyzantka nawet zabijała Ukraińców, którzy pomagali w organizacji przesiedlenia, albo dobrowolnie wyjeżdżali. Powoli wsie pustoszały, ale upowcy nie chcąc by Polacy zasiedlali je, po nocach palili wioski. Dlatego przerwano akcję w lecie, gdyż nie można było upilnować sabotażu. Akcja została wznowiona, gdy na jesień przybyła 3 Dywizja Piechoty im. Romualda Traugutta. Sztab dywizji był w Lubaczowie a pułki rozlokowano w gminach, między innymi w Horyńcu.

3 batalion 8 pułku udawał się do wsi Chmiele koło Starego Brusna w grudniu 1945 roku. Okazało się, że zaczaił się tam duży oddział upowców, który zaatakował z ukrycia batalion. Wywiązała się krwawa walka, gdzie zginął zastępca dowódcy batalionu kpt. Zastocki, ppor. Feliks Straszewski, chor. Franciszek Mateja i ppor. Kuźma. Byli też ranni. Zastrzelono 18 upowców, których zostawiono na miejscu.

Bardzo duża ilość Ukraińskich wiosek, silne bandy leśne, ciągły sabotaż utrudniający transport, oraz zastraszanie Ukraińców przez UPA powodowało, że akcja przesiedleńcza była bardzo utrudniona.