Historia

Horyniec tuż po wojnie i Akcja Wisła

Wkrótce po wojnie rozpoczęto przesiedlanie ludności ukraińskiej do ZSRR. Akcja ta prowadzona była do połowy czerwca 1946 r. W toku j ej trwania z terenu gminy wysiedlono, głównie do ZSRR, ponad 1700 rodzin (7724 osób). Przesiedlenia wznowiono w 1947 r. w ramach tzw. operacji „Wisła”, wywożąc pozostałam jeszcze ludność ukraińską na tzw. ziemie zachodnie. W kilku wioskach (Prusie, Werchrata) pozostało tyko około 80 rodzin mieszanych i ukraińskich, a i z tych jeszcze w grudniu 1949 r. kilkadziesiąt osób wysiedlono na zachód.
Po zakończeniu przesiedleń w Horyńcu pozostało niespełna 1500 osób, natomiast okoliczne wsie zostały w niemal całkowicie wyludnione, po wielu mniejszych osiedlach nie ma dziś prawie śladu. W lipcu 1949 r. cała gmina liczyła 3153 mieszkańców, podczas gdy pod koniec 1944 r. zamieszkiwało tu 14285 osób (10768 Ukraińców i 3517 Polaków). Celem ponownego zasiedlenia opuszczonych wsi, władze podjęły akcję osiedleńczą. Osadzano tu rodziny repatriantów zza wschodniej granicy oraz przybyszów z przeludnionych rejonów ówczesnego województwa rzeszowskiego. Akcja osiedleńcza nie przybrała tu jednak większego zasiągu.
Do 1939 r. Horyniec należał do powiatu lubaczowskiego wschodzącego w skład województwa lwowskiego. Po wojnie powiat lubaczowski został włączony do nowo powstałego województwa rzeszowskiego. Nowa granica ze Związkiem Radzieckim zburzyła dawne podziały administracyjne. Do powiatu lubaczowskiego przyłączono skrawki terenów należące do powiatów, które znalazły się za granicą. W najbliższej okolicy były to wsie: Dziewięcierz, Werchrata, Radruż i Prusie z dawnego powiatu Rawa Ruska, które włączono do gminy Horyniec.

źródło: epodkarpacie.com