Dąb Pokoju przed klasztorem

Po zakończeniu pierwszej wojny światowej, odbyła się w Horyńcu podniosła uroczystość przy czynnym udziale klasztoru. W dniu 2 maja 1920r. w święto M. Bożej Królowej Polski – wtedy w tym dni obchodzonym, zorganizowano obchód dziękczynny za przywrócenie wolności Polsce. Po uroczystej Mszy św. odprawionej na dziedzińcu kościelnym i po kazaniu gwardiana, zasadzono przed kościołem pamiątkowe drzewno zwane dębem pokoju. W pierwszej parze „rodziców” znalazł się Aleksander Lewanowicz, zarządca dóbr horynieckich i Zofia Boguszewska, żona dzierżawcy majątku z Krzywego. Sporządzono ozdobny dokument tego faktu w 2 egzemplarzach, który podpisali członkowie komitetu, gwardian i liczni goście. Jeden egzemplarz w zalakowanej flaszce zakopano pod zasadzonym dębem, a drugi przechowano w klasztorze.

Zapewne przetrwał do dziś. Trudno spotkać informacje o tym wydarzeniu w innym miejscu niż kronika klasztorna.

z kroniki klasztoru horynieckiego