Jaki ojciec, taki syn – czyli tajemnice Ponińskich

Adam Poniński, był żonaty z Józefą Lubomirską, pochodzącą z jednego najpotężniejszych polskich rodów książęcych. Sam Poniński zdobył tytuł książęcy po pierwszym rozbiorze Polski, do którego się walnie przyczynił. Na obrazku obok widzimy wycinek z obrazu Jana Matejki – Rejtan – upadek Polski, na którym postać w czerwonej szacie (Poniński) z wyciągniętą ręką, wskazuje Rejtanowi na żołnierzy Rosyjskich. Adam Poniński, jako marszałek sejmu podpisuje I Rozbiór Polski. Od tego momentu staje się coraz potężniejszą i zamożniejszą osobistością. Niedługo po rozbiorze staje się przeorem przeoratu polskiego zakonu kawalerów maltańskich. Parę lat później został masonem stopnia Chevalier de l’Orient et du Bouclier d’Or w loży Parfait Silence (źródło).

Tymczasem jego syn, Aleksander Poniński… żeni się z wdową (ewentualne rozwódką) po właścicielu Horyńca Ignacym Stadnickim – hrabianką Zofią Poletyłło. Aleksander jest księciem i kawalerem Maltańskim. Żeby jeszcze iść śladami ojca, bierze udział w Konfederacji grodzieńskiej i przyczynia się jako poseł do II Rozbioru Polski. O masońskich ciągotkach Aleksandra nie ma źródeł pisanych, zapewne nie bawił się w tego typu towarzyskie spędzanie czasu.

Syn Aleksandra – Leander, już nie zapisuje się w historii Polski i linia ta słabnie wpływami politycznymi, ale wcześniejsi przodkowie zdołali się zapisać bardzo wyraźnie w historii Horyńca do tego stopnia, że wielu ludzi spoza Horyńca uważa nawet Horyńczan za jakiś zdradziecki gatunek obywatelski.