Wojna Polsko – Ukraińska: ślady w Horyńcu

Gdy na jesień 1918 roku skończyła się I wojna światowa, Polska zaczęła formować organizm państwowy. Jednocześnie Ukraińcy zaczęli przejawiać dążenia niepodległościowe. 1 listopada proklamowano powstanie Zachodnioukraińskiego Państwa po rzekę San. Wtedy też zaczęła się wojna Polsko – Ukraińska na tych terenach. Po kolei oddziały Ukraińskie zajmowały różne miasta. 17 grudnia Horyniec został odbity z rąk Ukraińskich przez oddziały Polskie. Szczególnie walczono o kontrolę nad linią kolejową i miejscowości położone przy niej były narażone na ataki. Po tych walkach, armia Ukraińska zbierała ponownie siły na odwet.

W Horyńcu, ponowne starcia żołnierzy Polskich z Ukraińskimi nastąpiły 26 grudnia. Od Niemirowa szła armia składająca się z 5 sotni, kierując się na Lubaczów. Poległo w tych starciach 6 ludzi, których mogiła znajduje się na początku cmentarza. Leży tam też jeden żołnierz, który poległ 25 marca 1919 roku niedaleko Radruża. Stoi na niej pomnik dłuta Grzegorza Kuźniewicza.

W Horyńcu mamy drugi swoisty pomnik z 1918 roku, jest to krzyż na ulicy Zdrojowej – obecnie figurka Maryjna.